Fabrikanten beloven graag dat hun voer dé ideale oplossing is voor jouw kat. Ik zet die beloftes even op een rijtje en vergelijk die dan met wat er in het voer zit (of net ontbreekt). Zo ben jij als cat mom veel beter in staat om een weloverwogen voerkeuze te maken die het beste past bij jouw kat!
Wat het merk belooft
- Ter oplossing van struvietstenen en ter vermindering van struvietsteenrecidieven
- Oxalaatkristallen tegengaan
- Verlaagd magnesium- en mineraalgehalte
- Urineverzurend
- Minder calorieën
- Smaakvol
Klopt dat allemaal wel?
De twee eerste stellingen spreken elkaar op het eerste zicht volledig tegen. Struviet en calciumoxalaat ontstaan namelijk in tegenovergestelde omstandigheden. Struviet ontstaat wanneer de urine van de kat niet zuur genoeg is, terwijl calciumoxalaat het gevolg is van een te zure urine. Lees hier meer over in mijn blog "Het ene blaasgruis is het andere niet".
Idealiter heeft kattenurine een zuurtegraad van 6,3-6,5. Om die te behalen, moet het voer veel dierlijke eiwitten en vetten bevatten en weinig koolhydraten. Dierlijke eiwitten en vetten maken de urine zuurder, wat struviet voorkomt. Purina is bij het natvoer heel vaag over de ingrediënten, maar bij de brokken wordt wel duidelijk dat er heel wat plantaardige eiwitbronnen gebruikt worden. Deze zorgen echter niet voor een zuurdere urine. Ze maken het voer veel goedkoper, maar zijn veel minder geschikt in kattenvoer dan dierlijke eiwitten.
Koolhydraten maken de urine te alkalisch, waardoor er struvietkristallen kunnen ontstaan. Voor katten willen we het aandeel koolhydraten het liefst beperken tot max. 10% op basis van droge stof. Met 37,91% zitten de brokken van Purina daar ver boven. Het natvoer doet het stukken beter en zit met 10,88% net boven het maximum.
Om te compenseren dat er te veel ingrediënten zijn die de urine alkalisch maken en te weinig ingrediënten die de urine voldoende zuur maken, moet de fabrikant een urineverzuurder toevoegen. Dit helpt om de struvietkristallen op te lossen.
Bij de brokken wordt hiervoor fosforzuur gebruikt. Dit verklaart meteen waarom de fabrikant waarschuwt dat dit voer niet geschikt is voor onder andere katten met nierfalen. Een te grote hoeveelheid fosfor is immers nefast voor de nieren. Voor seniorkatten en raskatten met een verhoogd risico op nierfalen is dit voer dan ook niet aan te raden.
Bij het natvoer wordt calciumsulfaat en natriumsulfaat gebruikt als urineverzuurder. Calciumsulfaat is minder efficiënt als urineverzuurder, maar wellicht is dat ook niet erg - gezien het natvoer veel minder alkaliserende ingrediënten bevat. Natriumsulfaat heeft dan weer als voordeel dat katten het als erg smakelijk ervaren.
Struviet bestaat uit de mineralen magnesium - ammonium - fosfaat. Om te voorkomen dat struviet ontstaat, willen fabrikanten de toevoer van magnesium en fosfor beperken. En teveel aan deze mineralen, zorgt ervoor dat er sneller kristallen ontstaan. Om calciumoxalaat te vermijden, wordt meestal ook calcium beperkt. Wat magnesium betreft, zit het merk met 0,02% voor het natvoer en 0,08% voor de brokken goed. Fosfor en Calcium zitten beide op 0,16% bij natvoer en 0,8% bij de brokken. Ook daarmee zitten ze in een goede range voor het vermijden van kristallen.
Disclaimer: het beperken van mineraalopname om blaasgruis te vermijden draagt niet mijn voorkeur. Een overdosis is uiteraard niet nodig, maar bij een beperking loop je ook een risico op een tekort. Mijn voorkeur gaat daarom steeds uit naar het verhogen van de vochtopname en de zuurtegraad van de urine optimaliseren.
Waar de stelling vandaan komt dat het voer minder calorieën bevat, is al helemaal onduidelijk. Minder calorieën in vergelijking waarmee? Zowel de hoeveelheid calorieën in de brokken als die van het natvoer zijn vrij gelijkaardig aan andere types brok of natvoer.
Conclusie
De urineverzurende ingrediënten in dit voer maken het geschikt om struvietkristallen op te lossen. Zeker bij het natvoer zorgt de urineverzuurder er ook voor dat het voer gemakkelijker geaccepteerd wordt door katten. Bij urineverzurende voeding is er echter altijd een hoger risico op calciumoxalaatvorming.
Het voer bevat een beperkte hoeveelheid mineralen, wat vermijd dat er nieuwe kristallen ontstaan. Vermoedelijk is dit hun manier om calciumoxalaat tegen te gaan.
Heel jammer is echter dat bij de brokken de grootste tool om blaasgruis te bestrijden niet aanwezig is.
Brokken bevatten namelijk slechts 9-10% vocht. Het natuurlijke dieet van de kat bestaat echter voor 65-80% uit vocht. Dit verschil kan niet voldoende gecompenseerd worden door voldoende te drinken, waardoor de kat niet voldoende vocht binnenkrijgt om blaasgruis in een vroeg stadium uit te plassen. We zien dan ook dat het risico op nieuwe blaasgruisvorming zo'n 39% bedraagt bij een brokkendieet, terwijl dat slechts 11% is bij een vochtrijk dieet.
Wil je meer te weten komen over hoe je blaasgruis best aanpakt bij een kat? Download dan mijn gratis Do's & Don'ts voor Katten met Blaasgruis of schrijf je in voor mijn Online Training over Katten met Blaasgruis of Struviet!
